4+4+4 ve yeni okulumuzdan şahane sürpriz

Bu yasaya yakalandık evet, hem de sadece 4 günle. Yasa çıkmadan evvel Antep'te güzel bir okula kaydımızı yaptırmış, içimiz rahat bir şekilde okul konusunu halletmiştik.
Derken Bodrum işi çıktı. TED koleji açılacaktı bu sene, acaba benim kızıma da yer olur muydu? Malesef TED Bodrum'da anaokulunda yahut ilkokul birde bir kişilik bile yer yoktu, kayıtlar aylar önceden bitmişti, yapılacak birşey de yoktu. Ben acaba işi kabul etmesem mi, ne yapsak diye düşünürken, yeni yasa çıktı. TED bir ilave birinci sınıf açtı, biz de koşarak gelip kayıt yaptırdık. Yasadan ilk bahsedilmeye başladığında okulumuzun yönlendirmesiyle, sorun yoktu, ilkokul bir olsak da asayiş berkemaldi, herşey yoluna girecekti. Minikler için ilave sınıf açılmıştı, onların yaşının henüz ilkokul için ufak olduğunun farkındalardı, anaokulu okumadan geldiklerinin, henüz kişisel temizlik de dahil bisürü şeyi yapamayacaklarının bilincinde idiler. Bizi sonsuz rahatlattılar. Herşey çok güzel olacaktı.
Sonra rapor alıp yeniden anaokuluna dönme seçeneği ortaya çıktı. Ben bu seçeneği hiç düşünmedim, Damla 4 yıldır yuvaya gittiğinden bir yıl anaokulu + seneye bir yıl yumuşatılmış ilkokul bir okuyup iyice sıkılsın istemedim. Zaten neden isteyeyim ki, içim rahattı. Çocuğum yaşıtlarıyla, güvenli bir ortamda, oynayarak, eğlenerek, severek okuyacaktı. Eh, Denver gelişim bilmemnesi testine göre de epeyi iyi durumdaydı, zaten güvenli ellerdeydi. Sorun yoktu.
Ben böylece bu konuyu sorun haline getirmedim, hatta aylardın üzerinde düşünmedim bile anaokulu mu - ilkokul mu - hangi okul. Kısacası şu taşınma döneminde verilmesi gereken kararlar karmaşasına bir de 4+4+4 meselesini sokmadım hiç.
Ama arada TED'e gittiğimde, ya da bir toplantı falan olduğunda, minikler için ayrı sınıf açtınız değil mi, diye hep sordum. En büyük kaygım çünkü çocuğumun kendinden 1 - 1,5 yaş büyüklerle aynı sınıfta olup travma yaşamasıydı. Hep "tabii ki ayrı olacaklar, biz onlar için açtık bu sınıfı" cevabını alıp rahatladım. Bu yüzden özel okula vermemiş miydim kızımı ben?
Sonra dün, okulun açılmasından tam bir gün önce, sınıf listelerinin ve öğretmenlerin belirleneceği toplantıya gittim.
Ve sürpriz... Karma sınıflar. Sınıfın en küçüğü Damla. Ama hakkaten en küçüğü. Aman Allah'ım. Şok. Ne yapacağım ben? Hiç vakit vermediler düşünüp taşınayım, sorgulayayım.
Ne kendimi ne de kızımı hazırladım ben buna. B planım da yok. Başka okul? (Hemen gittim, diğer okulda minik grup 5 kişi sadece, onlara anaokulundan hallice bir müfredat hazırlamışlar, normal birlere ise eski müfredat. Eh bu çocuklar iki ya da üçüncü sınıfta karışacak, dördüncü sınıfta aynı sınava girecekler. Ne olacak o zaman?) Devlet okuluna mı versem?
Öyle mi, böyle mi, yaşadığım anksiyetenin dozu bünyeme fazla geldi akut dönemde. Onu ara, bunu ara, danış. Pedagoğu ara. Herkes karma sınıf olmaz derken, TED'in pedagoğu ve müdürü hatta Damla'nın öğretmeni, olur olur bal gibi olur kıvamındaydı. Bizimle bir görüşme yaptılar, Damla'ya tekrardan bilmemne testleri uyguladılar..
Sonra şöyle dediler:
"Bu çocuk için mi kaygılandınız, neyi tartışıyoruz anlamadık, ezilmesinden korktuğunuz çocuk bu mu, endişeye gerek yok, ilkokula hazır Damla, merak etmeyin.."
Dediler. Bense, inandım. Çünkü şu aşamada, yeni bir kararın stresini tek başıma kaldıramayacağım. Yeni bir okul? Anaokulu? Baştan?
Yok. Ben veremeyeceğim bu kararı. TED'e giden Damla ile beraber 12 minik için ONLARIN verdiği karara katılacağım, seyredip göreceğim. Hergün bu fikrin sahibi olan siyasilere çok da hayırlı olmayan şeyler söyleyerek içimden. Avrupa'dakini taklit etmeyi bile başaramayıp kıçlarından uydurdukları sistemi dayattıkları için. Okula başlama yaşını geriye çekip doğudaki çocukları ilkokul adı altında anaokuluna göndermeyi sağlamak üzerine kurulu yanlış sistemin kurbanı, benim zaten 4 yıldır okula giden çocuğum olmalı mıydı? Ben nasıl güveneyim artık size? Allah bildiği gibi yapsın sizi.
Bize gelince, Allah'ım lütfen doğru yolu göster bize. Kendi de 5,5 yaşında okula başlamış, hem de devletin en vasat okullarından birine gidip, kendinden büyüklerle okumuş, eh fena da olmamış bir anne olarak doğruyu yanlışı bu kadar ayırt edebiliyorum, umarım ve dilerim yanılmıyoruzdur.
Hakkımızda en iyisini, en hayırlısını ver Allah'ım. Mini mini kızımın bu acımasız çocukların kırıcı dünyasında, büyüklerin altında ezip de okuldan soğumasına izin verme.