"Solve your child's sleep problems" adlı kitabı Amazon'dan alalı 6 ay falan oldu ama ben ancak bu konuya eğilebildim. Tatil bitti, Damla hanım eve döndü, benim 5 gece üstüste nöbetim yok (bu sürenin yetmesini umuyorum) ve nihayet biz kendi kendimize uyuma eğitimine başladık kızımla.
Önce şunu belirteyim, eşimden destek göremiyorum çünkü Damla hanımın ağlamasını istemiyormuş. Benim 6 ay önce başlayan denemelerimin 1 günde bitmesinin nedeni buydu. Ama bu kez çok kararlıyım zira 16 aylık olduk ve hala kendi kendimize uyumayı bilmiyoruz. Ben kızımı uyutamıyorum, çünkü uyku ile ilişkiyi babasının ayağında sallanma şeklinde oluşturdu ve ben de bundan çok mutsuz oluyorum.
Burada denemelerimizi ve olanları günü gününe paylaşacağım.
İlk gün, banyomuzu yaptık, masalımızı okuduk, biraz oynadık. Tüm bunlar esnasında ışık kapalı ve uyku cd'miz açıktı (6 aydır bu aşamalar rutin halinde zaten). Ardından oyuncaklarımız iyi geceler diledik ve onu yatırarak odadan çıktım.
İlk birkaç dakika ağlamadı, oynadı, sonra mıkırdandı. Yaklaşık 6-7 dk sonra yaygara koptu. Bu arada 3 dk beklemem gerekiyordu. 3 dk sonra yanına gittim kucağıma aldım (almamalıydım). Uykumuz geldiğini, uyuyacağımızı anlattım, Tekrar yatırdım. Ben çıkarken tekrar yaygara kopardı. 5 dk bekledim, yanına gittim. Kucağıma almadım, sırtını okşadım, sarıldım. Bu arada yatmıyordu (benim de korktuğum buydu, bu yöntem ayakta durabilen çocukta olmaz çünkü yatmaz sanıyordum) yatağının kenarına abanıp (kapıya en yakın köşede) bağırarak gelip onu almamızı bekliyordu. Bu kez bekleme süresi 10 dk idi. Bu esnada sevgilim kızdı bana ve yattı. Kuzen ise destek olarak kızımın yanına gitmeme engel oldu (böyle bir destek iyi geldi). Onun aslında bizi denediğini, uykudan gözleri kapandığını fakat bizim sınırlarımızı denemek için bağırdığını ve az sonra uyuyacağını hatırlattı bana sürekli. Bense, uyumayıp sabaha kadar bağıracağından emindim. Sanırım pes etme ve kırılma noktası burası. Kuzen bu noktada onu almama engel oldu, boşuna mı bağırttın, dayan biraz uyumak üzere, şimdi alırsan tekrar denemene bile gerek yok, artık uyumaz dedi. Bu arada Damla hanım biraz susup yattı, 10 dk dolduğunda tam uyumuştu ki dışarıdan bir gürültü gelince tekrar ağlamaya başladı.
Yanına gittim, konuşup sırtını okşadım, yanından çıktım. İkinci 10 dakikalık bekleme süresinin ortasında uyumuştu.
10 dk sonra yanına gittim, pozisyonunu düzelttim, üstünü örttüm. Sabaha kadar hiç uyanmadı.
Sabah erken bir kez mıkırdandı. Yanına gitmedim. Sonra gidip üstünü örttüm, uyanmadı.
İlk gün böyle oldu.
Bu arada tuvaler adaptörü alacak ve Tracy'nin tuvalet konusuna da eğileceğim galiba.
5 yorum:
Merhaba, ben de denedim Ferber'i. Eşim aynı sizin eşiniz gibi ağlatmak istemediğinden destek olmadı, bu da yönteme devam etmemi etkiledi. Ben 5-10-15. dk.larla gittim yanına Maya'nın. 10-15 dk arasında suren yaygaraların sonunda uyuyakalıyordu. Evet daha iyi uyuyordu, cunku bitkin düşüyordu. Ama kitaptaki gibi 2. haftanın sonunda gece boyunca uyanmamayı hiç beceremedi :) 3. haftaya doğru odasından nefret eder hale geldi, o kadar ki gündüzleri alt değiştirirken bile odaya girerken çığlık atmaya başladı. Ben de Maya'nın odasından nefret eder hale geldiğini gördüğüm 3. haftanın sonunda Ferber'i bıraktım. Sol elimden ameliyat oldum, sağ elim de gitmek üzere, çünkü hala pışpışlanıyor. Uyku büyük sorun benim için, çünkü vücudum artık dayanamıyorum :) Uzattıkça uzattım kusura bakmayın, umarım siz başarılı olursunuz, haberlerinizi buradan takip edeceğim, sevgiler :)
sevgili hayal, karismak hic haddime degil ama ben aglatarak uyutma karsiti bir anneyim.
kizim 5 yasinda, 2 yasina kadar park yatagi odamizdaydi. bizim odada uyudu. 2 yasinda ev degistirdik. ben odamda uyucam dedi. yatagimiza bile yatmayi reddetti. odasinda uyurken, izmirde deprem oldu. annesi korktu. maaile onun odasinda uyumaya basladik.
sonra olay su sekle dondu: masal okuma, isigin sonmesi, annenin cekyatta, cocugun ise yataginda, genelde elele uyumasi. cocuk uyuduktan sonra annenin kendi yatagina gitmesi. sonra geceyarisi, anneee diye seslenilmek suretiyle tekrar cocugun odasindaki cekyatta gecenin kalan suresini tamamlamasi...
bu is 2 hafta oncesine kadar boyle surdu. ben hic sikayetci degildim. onunla koklasarak uyumaktan, elele uyumaktan, gidisini opmekten, saclarini oksamaktan. sarilmaktan...
ama yine ev degistirdik. bu sefer odasinda cekyat koyacak yerimiz yoktu. kendisine de anlattik. zaten okula da basladi ya artik, kendi kendine uyumayi gurur sorunu ypiyor. anne sen masalimi oku cik, ben uyurum dedi. simdi 2 haftadir, masalini okuyup, opup cikiyorum. kendi kendine uyuyor.
budur iste. 5 yil topu topu. insan hayatinda 5 yil. nedir ki...zaten calisiyorum, ozluyorum, kokusunu, nefesini, saclarini, ellerini, horlayisini, yastigina sarilisini ozluyorum. varsin 5 yil bana sarilarak uyusun. anne sevgisinden ne kadar simarabilir ki cocuk.
iste o da bitti sonucta, 5 yil sonrasinda eminim, kapisini kapatip uyumak isteyecek.
beni annem hep yalniz yatirdi. cok korktugum gunlerde de yatmalisin korkacak birsey yok dedi. kardesim de yok benim, hep odada yalnizdim. sabahlara kadar uyumayip, gun aydinlaninca uykuya daldigim cok gun oldu. sonucta annem cani degildi, bunun dogru oldugunu dusunuyordu. ama sonucta ben marazli birisi oldum. o gunlerde geceleri, odama gelecek seytanlardan canavarlardan korkardim. simdilerde evime girecek hirsizlardan korkuyorum, geceleri hep birseylerden korkuyorum.
o yuzden kusura bakma ama minicigini aglatmak niye, anne diye yardim cagrilarina karsilik vermemek niye, ne ugruna? inan bana her cocuk kendi rutinini bir sure sonra olusturuyor. bak odasindan yatagindan nefret eden cocuklar var. deger mi bunlara? al koynuna bence damlayi, koklaya koklaya uyu. cok degil, 4-5 sene sonra o seni istemeyecek, itecek zaten.
umarim bana kizmazsin, sadece dusunduklerimi yazdim...
sonuna kadar desdekcinizim,merakla bekliyorum asamalari.benim bebegimde 16 aylik.sizden sonra bende deniyecegim.
bebeginin aglamasi hic kolay degil anne baba icin biliyorum ama öbür turlusude artik cok yipratiyor insani degil mi?bol sanslar...
hannover.
Ben de öğle uykusunda başlayarak hatta mı ettim diye düşünürken yaklaşık 1 saattir ağlayan oğlum sanırım şimdi uykuya daldı. O ağlarken yazınızı okuyarak kendimi odasına gitmemek için zor alıkoydum. Zira ilk 10. dakikada eve gelen eşim bana bir güzel kızıp sonra da sesini duymamak için evden gidince yalnız kaldım. Teşekkürle paylaşım için.
Merhaba,
Yeni doğum yapacak bir arkastan bu yöntemi duydum. İnternette araştırma sonunda sitenize geldim. Bir kaç yazıyı okudum ve uygulamaya karar verdim.
Kızım 6 aylık ve ayakta sallayarak uyutuyorum. Dediğiniz gibi uyku ritüellerimiz var, odamıza geliyoruz, ışığı kapatıyoruz ben ninnisini söylüyorum ve salliyorum.
Yemek ve uyku vakti sözleri ve ışığı kapatma kısmını geçmiştik. Ayağımda salliyordum yazılarınızı okurken. Yöntemi tam olarak uygulayamasamda ayağımda sallamak istemiyordum. Bu yüzden ilk hedefim bu olduğundan odadan çıkmadım sadece yatağa koydum bende yanında bekledim. Uyumayacagini sanıp biraz oynadı. Sonra uyumaya çalıştı ara ara mizirdandi. Elini tuttum ve ninnisinden biraz söyledim sustum ve elini bıraktım. Sağa sola dönmeye çalışarak yine uyumaya çalıştı. Biraz sonra tekrar ağlar gibi oldu. Yine ninnisini söyledim elini tuttum başını oksadim. Bu böyle bir kaç kez tekrar etti. Bir ara ağlaması şiddetlendi. Sutunu bitirmemisti aç olduğunu düşünerek verdim hepsini yedi ve 5 dk geçmeden uyudu.
Hepsi 1saat kadar sürdü. Ama bu sure ayakta sallarken de aynı oluyordu. Sure açısından değişen birşey olmadı. Bu yemeğini tam bitirmediginde oluyor böyle. Sallarkende bir türlü uyumadiginda yarım kalan mamasını içince hemen uyur.
Arada ağlaması ise yine sallarkende eliyle ayağıyla itekler ve ağlar. Yani bu yöntemde ağlıyor sallarken aglamiyor değil.
Kızım yan yatmayı seviyor, arada ağladığında yan çevirip elini tuttum ve ninnisinden bir miktar söyledim. Böylece yanında olduğunu hissettirdim diye düşünüyorum.
İlk denemem de sallamadan uyutabildim. Zamanla odadan çıkıp kendi kendine uyumaya da bırakacağım. İlk geceki basari beni yureklendirdi :-)
Bu yazıyı da kuzum uyuduktan sonra yazdım. Hemen yazayim ki neler olduğunu unutmayayim dedim.
Benim anladığım her çocuğun farklı ritüeli olması ve annenin çocuğunu iyi tanıması. Ben elini tutup yüzüne yaklastirinca kuzumun uyuduğunu biliyordum çünkü araba yolculuklarinda böyle uyutuyorum. Aklıma bu geldi ve sallamak yerine elini tutup yüzüne yaklastirmayi denedim. Aglamasini azalttı ve sakinlesti.
Bebeklerin yeni birsürü şey öğrendiği gibi yeni bir uyku stilini de öğrenebililecegini düşünüyorum.
Aglamasin diye hiç yeni birşey öğretmeyecek miyiz yani?
Denemelerinizde kolaylıklar. Kararlı olun yeter.
Yorum Gönder