Gözlerimi kapatıyorum. Bir yerdeyim, güneşli, yılın çoğusunda yaz. Bahçeli evimdeyim, çocuklarımın gidebilecekleri en iyi okullara gidebilecekleri bir yerde. Trafik gürültüsü, hava kirliliği patırtısı, hayat pahalılığı cayırtısı yok. Dostlarım var, rahat, konforlu bir yaşam. Keyifle çalıştığım bir hastane. Nerdeyim ben? Sanırım burası Adana. Toprağım mı çağırıyor beni?
3 yorum:
güneyli -mersinli- biri olarak bunu o kadar iyi anlıyorum ki:)
güneşin tadını çıkarmak gerek!
İnşallah hayallerine en kısa zamanda kavuşursun
Ya bak inanamıyorum şimdi. Burası Bodrummuş. Aaa. Bak şuna. Çok şükür Allah'ım.
Yorum Gönder