Yeğenim Ceren ilk doğduğunda, çok ağladığında son çare olarak arabaya bindirip dolaştırırdık.
Susardı her seferinde.
Ben de geçen haftasonu o kadar sıkıldım ve ağladım ki..
Kocişim en sonunda beni arabaya bindirdi ve dolaşmaya götürdü..
Araba bula bula Şarköy'ü buldu. Daha önce görmediğimizi bir yerdi.
Fotoğraf makinemiz İtalya kameramız ise Bodrum seyahatinden henüz dönmedikleri için
görüntüleyemedim Şarköy'ü.
Ama anılarıma yazdım...
Bekleme stresinden çooook uzakta bir köy olarak kalacak aklımda.. Sevgilimle başbaşa..
Tarlaların arasında nefis bahçeli evler..
Dönüşte mangal yakacak bir yer ararken sahil yoluna girip de (hataymış, siz siz olun sahilden gitmeyin) o virajlı dağ tepelerinden gide gide bulduğumuz ormanda yediğimiz akşam yemeği..
1930'lardan kaldığına inandığım dar geçitler minik kapılar iç içe geçen salonlarıyla MaviBalina Motel..
...
Güzel bir haftasonuydu.. Ama çok rüzgarlıydı, denize de pek giremedik.
Dinlendik, geldik.
5 yorum:
Iyi ol lutfen.
Hayal'cim kendine dikkat et.
Bu arada Sarkoy'u ben de cok severim. cok da guzel sarapları olur.. Arabayla gittiniz yolun ne berbat birsey oldugunu da yasayarak ogrenenlerdenim.. :)
iyi haftalar..
günaydın
senin adına sevindim iyi vakit geçirmişsiniz:)
berfin
sarkoy guseldir sizin geldiginiz sahil yolu ucmak dere denilen yer sanirim biraz tehlikeli ama doga manzarasi super biryerdir....
Şanslısın aslında..Şu an sıkılsam, sıkıntıdan ağlasam bile beni gezmeye götürecek bir kocam yok..Yani eşim o kadar meşkul ki beni hiçbiryere götüremez :(
Yorum Gönder