Dün hacamat yaptırdık.
Değişik olan hacamat yaptırmış olmam değildi. Daha önce de yaptırdım. Hem bilimsel hem de ruhani olarak faydalı görüyorum ve faydasını da görüyorum. Daha önce covid aşısı olduğum zaman aşıya bağlı bazı yan etkiler yaşamam üzerine ilk başvurmuştum hacamata. Aşının eklemlerimde yaptığı ağrı anında geçmişti. Lenf sisteminde biriken toksinleri temizlemesi, aşıya bağlı yan etkilerin giderilmesini açıklıyordu.
Yalnız dünkü tecrübemiz daha ziyade bir "kan falı" şeklinde geçti. Doktorumuz, ki kendisi uzman bir doktor, daha kupaları takıp işleme başlar başlamaz anlatmaya başladı.
Önce eşime yaptı ve o konuşurken ben ağzım açık dinledim anlattıklarını. Eşim %98 doğru dedi. Neler olup bittiğini anlamaya çalışırken sıra bana geldi.
Net ve kesin olarak söyleyebilirim ki benimle ilgili, sırtımdaki kupalara dolan kanıma bakarak anlattıkları %100 doğru idi. Hatta %200. Hatta doktorun sesini kaydettim, her dinleyişimde yüzdelik oran biraz daha artıyor.
Kupaların her birinin yerleştiği yer vücutta bir organı temsil ediyormuş ve o organın verdiği tepkiye bakarak sağlık durumumla ilgili öneri ve uyarılarda bulunuyor. Ama ruh halimi, bilinç altımı, ilişkilerimi, çocuklarımı, hayatımı neye dayanarak okudu hiç anlamadım. Ama okudu. Doktor biraz kırık herhal dedim anneme, bilirlere karışmış o dedi.
Ya çok iyi gözlemci, evi, çevresini, beni, konuşmamı vs gözlemleyerek vardığı sonuçları anlattı, ya hakkaten kırıklara karışmış, ya da gerçekten yaptığı işin gerçek bir payı var.
Günün sonunda kendime saklayacağım pek çok şeyin yanında keçiboynuzu pekmezi, kefir ve maden suyu iç, daha çok su iç ve sabahları yalnız yürüyüşe çık diye özetleyim notlarımı. Yürüyüş konusu bile başlı başına komik. Evde konumuzdur bizim. Eşimi dürterim hep sabahları yürüyelim, beni motive et diye. Doktor gün doğumunda yürüyüş yap deyince gülmeye başladım, yalnız yürümen gerek, kendinle yüzleşmen için deyince de eşim gülmeye başladı.
Bir ay ve iki ay sonra birer seans daha yapacak. Bakalım daha neler diyecek.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder