Diş tellerimle ilk günlerim ve hissettiklerim: Erişkin ortodontisi

Diş teli taktırmayı planlayan / korktuğu için kaçan / düşünme aşamasında olan birçok erişkin bana soruyor şimdi: Memnun muyum?
Ben tabii artık diş tellerimle ilk yarım-haftamı geçirdiğim için artık uzman sayılırım :) Hemen fikirlerimi beyan edeyim o halde.
Önce iki dişim çekildi, hem de üst her iki taraftan 4. dişler. Baba dişler yani! Benim diş konusuyla ilişkimi bilenler bilir, aslında düşündüm de ağrı eşiği yüksek biriyim ama dişle ilgili hiçbirşeyi tolere edemiyorum. Sebebi çocukluk travmam. Diş mirasım da kötü, 18 (yazıyla on sekiz) dolgum var ve sanırım en çok zaten 20 dişim falan var. Bu nedenle hayatımın hatırı sayılır bir kısmı dişçi koltuklarında geçti. Bu bilgilerden sonra, bu iki dişi çektirmenin benim için zor olduğunu anlamışsınızdır. Bu nedenle anestezi altında çekildi dişlerim. Dişhekimi arkadaşım Berna, arkadaşlığımızın bozulmasını istemediği için :) bu talebimi kabul etti. Anestezi uzmanı arkadaşım Haluk abi de beni kırmadı ve kısa bir sedasyonla, yaklaşık 40 dk ya da 1 saatte çok şükür sorunsuzca çekildi dişlerim.
Sonrasındaki iki gün benim için zor geçti. Çekilen dişlerin yerleri, yanları, yöreleri ağrıdı. Daha çok da stresi yetti, zaten dokunamıyorum, bakamıyorum, bir de unutup çiğniyorum boşluğun içine bir şey lokma vs giriyor, acıtıyor.. Derken.. Tellerin takılma günü geldi.
Takılması zor değildi. Bütün dişlerin üzerine braket adı verilen birer parça yapıştırdılar. Braket, üzerine tellerin monte edildiği tutacak gibi bir şey. Benimkiler porselen, diş renginde. Bir de metal olanları ve şeffaf olanları var. Farkı fiyatları :) Takılırken sanırım dolgu yapıştırıcısı gibi birşeyle dişlerin üzerine tek tek yapıştırıyor, ağrısız. Sonra üzerine teli geçirip tek tek braketlere klipsliyor. Burada kıtırt diye hissediliyor takışı.
Sonra gayet mutlu çıktım oradan. Teller hiç belli olmuyor, gerçekten de (söylemiştiler de inanmamıştım), 1 metre yakından bakılmadığı sürece gözükmüyor. Sadece dudağımın altında sakız saklamışım gibi bir kabarıklık var.
Sonra, kimsenin bana söylemediği (korkmamı istememişler, yaşayarak öğrenmemi istemişler) mesele: Teller dudaklarımın ve yanaklarımın iç kısımlarını haşat etti! İlk gece telin en ucu o kadar çok battı ki yanaklarıma acıdan uyuyamadım. Meğer mum diye bir şey varmış ve tellerin ve braketlerin üzerine yapıştırılıyormuş ve yanakları koruyormuş. Ertesi sabah hemen koştum, telin uzantılarını kestirdim, mumumu aldım ve mutluluk! Kısacası tüm sıkıntıları hekimle paylaşmak gerek, unuttukları veya ihmal ettikleri bir detay hayat kurtarıcı olabilir... Şimdi batan yerleri mumla kaplıyorum ve rahat ettim. Bir süre sonra bu yaralar geçecekmiş..
Gelelim asıl beni ilgilendiren kısmına: Yemek yiyemiyorum! Böylelikle de kilo veriyorum.. Aslında bir yan etki olan bu etki, benim işime geldi açıkçası. Mesela şimdi bu yazıyı yazarken arkadaşım çekirdeksiz üzüm getirdi, bir tane ağzıma attım ve dişim o kadar acıdı ki gerisini yiyemedim, çekilen dişin boşluğuna battı çünkü :(  İki sebepten yiyemiyorum, birincisi dişlerim çekileli daha dört gün oldu ve yerleri çok acıyor, ikincisi dişlerim ağrıyor :) Hareket ettikleri için hassaslar ve güçlü çiğneyemiyorum, bebekler gibi ezilebilir şeyleri veya çorba yoğurt gibi sulu şeyleri yiyebiliyorum. Kısacası güçlü çiğneme yapamıyorum. Bu da geçici bir hismiş, zamanla alışacak ve yiyebilecekmişim...
Şimdi gelelim asıl soruya: Diş telleri ağrılı bir şey mi? Dört gündür teli olan bir uzman olarak yanıtlayayım. Evet ağrılı (acısız güzellik olmaz!). Ama dayanılmaz bir ağrı değil. Daha çok bir gerginlik hissi var dişlerimde, gerilme ve çekilme gibi. Ara ara ağrıyor, ara ara kulağımda bir gıcırtı sesi oluyor. Ama genelde ağzımda bir baskı ve dolgunluk var. Dayanabilirim. Şimdiye dek sadece iki kez ağrı kesici ihtiyacım oldu..
Güzel olacak. Yıllardır kaçıyordum, boşuna kaçmışım..
Herşey çok güzel olacak :) Buyrun bu öncesi:

Resmi büyütmeden göremediniz di mi tellerimi :))))