Hani diyorlar ya şu yılı, bu yılı.. Fibromiyaljiyle savaş yılı bu yıl benim için. Geçen yıl çok şiddetli geçti, bu yıl da hepsinden ağır bir atağın içine doğdu. Geçen ayın sonlarından başlayarak gittikçe şiddetlenen bir şekilde sırtım tutuldu.
Önce boynumun bir tarafı sonra sırtımın tamamı sonra belim derken şu anda gerçekten hayatımın en şiddetli sırt ağrısı atağını yaşıyorum diyebilirim.
Lokal şeyler yaptım, fizik tedaviye gittim, iğne batırttım, kupa çektirdim, tens bağladım, sıcak uygulama, tiger balm krem, masaja gittim, yok yok yok. Gittikçe kötüleşti. Hacamat için bir ay sonra ikinci kez gelen doktor hanım, ne oldu sana böyle, geçen ay ne yaşadın, sırtın tamamen kapanmış deyince.. haydaa dedim. Doğru bunun bir sebebi var.
Önce eşimle yaşadığım bir tartışmaya bağladım. Ama o bir tartışma bile değildi, bir yanlış anlaşmadan kaynaklanıyordu, ve geçmiş bitmişti. Bu değildir dedim, daha ciddi bir şey olmalı bunun altında.
Sonra bir anda aydım. Farkettim. Ayrılık anksiyetesi mi yaşıyorum ben? Kızım seneye inşallah üniversitede olacak İstanbul'da ve ben... onun gitmesini kabullenmiş miydim tam olarak?
Nayır nolamaz!
Bir yıla yakın bir süre psikoloğumla haftada bir kızımın benim bir uzvum olmadığını, ayrı bir kişi, birey olduğunu farketmem için çalışmıştım oysa ki. Ama şimdi o günler yaklaştıkça kafama dank ediyordu işte. Evden gidecek ve bir daha gelmeyecek!
Daha da fenası oğlum da öğrenci değişim için -neyse ki- yarım veya çeyrek dönem -ama malesef- ablasıyla aynı anda yurt dışına gidecek. Sınavı kazandı, ülke seçimine geldi sıra. İkisi de aynı anda gidecek! Gerçi benim derdim kızımla, göbek kordonum (bence) onunla bağlı, ama ikisinin aynı anda evden ayrılması da olacak iş değil be Sebastian! Empty nest sendromuna girecek miyiz acaba?
İşte bu farkındalık bence bu atağımın çözüm yolunda ilk adımlar. Vücudumda müthiç yüksek bir enflamasyon varmış dedi hacamatçı doktorum. Bence de öyle, abuk sabuk eklem ağrılarımdan biliyorum. Ama bir teorim daha var ki şu anda kulak boğaz burunumda influenza savaşları sürerken oluşan antiinflamatuvar süreç bence bu ağrılarıma da iyi gelecek.
Bugünkü yazımı influenzaya teşekkür, farkındalığa şükür ve fibromiyalji atağına veda ederek bitiriyorum. Fibromiyaljiden de adını bir daha anmamak üzere bir an evvel kurtulmaya niyet ediyorum.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder