Buyrun, ben

Buyrun, ben

21 Ekim 2010

Slow living

Anadolu'da hayatı çook daha yavaş hayal etmiştim. Yavaş yavaş.. Sakin sakin... Bizi tanıyanlar bilir, İstanbul'un koşturmacasından telaşından bıkmıştık..
Ve fakat...
Antep patladı sevgili okuyucu. Burda da hayat koşturmaca. Mesela sabah 5'te başladığım günüm hala aktif bir şekilde devam etmekte, Antep'in ardından ben de patlar mıyım acep?
Bu asistanlık meğer ne rahatmış, sorumluluk yok, işbölümü ekip çalışması süpper, bibaşınalık ne fenaymış.
Anacığımın dizinin dibi ne rahatmış (bunu yeni farketmiş gibi davranmayacağım zira 3 yıldır ne şanslıyım dedim durdum)
Her sokağını her karışını bildiğin şehirde yaşamak ne iyiymiş, sürprizleri bile tanıdıkmış..
uzun lafın kısası..
Oğlak kişisi değişikliği hiiç mi hiç sevmezmiş.
Bu yüzden alışma süreci çabuk geçsinmiş.. :)

5 yorum:

banu dedi ki...

Oğlak kadını değişikliği sevmez ama mekanı kendine göre değiştirir :) Çok gelsin, çabukacak geçsin bu adaptasyon süreci...

ebru dedi ki...

Sen bunada alışırsın aybalacım azıcık sabır...

pinarbk dedi ki...

Özledim...Görüşemesek bile sizin oralarda olduğunuzu bilmek güzeldi...Özledim...

zühra dedi ki...

Geçer merak etmeyin. Okadar çabuk alışacaksınız ki hemde. Alışkanlıklardan ayrılması elbette zor. Ama bunu da yaşamak zorundaydınız değil mi. Üzülmeyin sakın.

Kiraz Çekirdeği dedi ki...

Ne güzel işte her günü başka sürpriz :)