Buyrun, ben

Buyrun, ben

10 Ekim 2008

Ev kazaları hep başkalarının başına mı gelir?

İnsanın korktuğu başına gelince kendini iyice salak hissediyor!!
Canımdan canım gitti, aklıma gelen başıma geldi, ne diyeceğimi bilemedim!

Dünyadaki çocuk ölümlerinin birçoğu -yüzde bilmemkaçı- ev kazaları yüzünden olur diye okumuştum bir yerde.. Hiç üzerime alınmamıştım. Doğrusu ya, evde hiç önlem almadım kızım doğunca. Ona herşeyi, riskleri, tehlikeleri doğduğundan beri anlattım, hep yanında oldum, hiç bırakmadım onu tek başına. Ben yoksam da mutlaka birinin gözetimi altında bulundu.

Hatayı nerde yaptım? Ev kazaları hep çocuklar yalnızken olur sanmakla. Bize olmaz sanmakla. Bizim başımıza gelmez sanmakla. Korktuğum başıma gelmez sanmakla.

Saniyeler içinde olabileceğini düşünemedim hiçbirşeyin. Oda kapılarına takılı anahtarlar her baktığımda, birgün Damla kendini kilitler mi acaba diye düşündüm.. Begüm de kalmıştı, hep duyuyoruz, sakın Damla da yapmasın dedim.. Son günlerde topuz şeklindeki kapı kollarına takmıştı kafayı, kilitlere basıp duruyordu, sürekli oynuyordu ama bunun olacağı hiç aklıma gelmemişti. Neden acaba!

Koca bir salağım da ondan!

Ayrıca kocam apartman toplantısına giderken de, cep telefonunu al, birşey olursa nasıl haber verecem diye kötüyü de çağıran bendim.

Sonra, tam oyun oynarken, an içinde, Damla koridora geçip el salladı, Ayşee dedi (Ayşe ablasıyla gülüşüyorlardı) ve kapıyı küt diye kapattı. Işığın yanıp yanmadığını bile bilmediğim, camsız, arkası görünmeyen, altı tamamen kapalı ve tek taraflı açılabilen kapıyı KÜTTTT diye kapatıp topuzun düğmesine basarak kilitledi.
Bir saniye içinde.
Anında.

Sonra, önce oyuna devam ettiğini sandı. Ayşe Ayşe diye bağırmaya devam etti. Sonra kapı açılmayınca bağırmaya başladı. Benim de sesim titremeye..

Sonra, annemi aradım. Ayşe, babamızı çağırmaya koştu. Ben panikledim.
Osman gelir gelmez kapıyı kırmak için omuzlamaya başladı. Damla sese korkup ağlamaya. Ben de onun sesine ağlamaya.
Bebeğimi kucağıma aldığım an, kendi salaklığım nedeniyle sinir krizi geçirdim.
Önce beni, sonra kızımı sakinleştirdiler.

Bu olaydan alınacak dersler:
1. KORKTUĞUN HEP BAŞINA GELİR.
2. GÖRÜNEN KÖY KILAVUZ İSTEMEZ.
3. SALAKLIK ETME. ÖNLEM AL.

Not: İleride bir gün minik kalbimin kurduğu ilk uzun cümle nedir diye hatırlamak istersek diye yazıyorum:
Anneanne biraz daha çorba istiyom.

20 yorum:

ÇAğ dedi ki...

Merhaba Hayal
Çok çok geçmiş olsun, okuduğumda çok kötü oldum ne yaşadığını tahmin edebiliyorum.Bende Ayça'yı düşürmekten son anda kurtardığımda mahvolmuştum.Bende aynı şeyleri düşünürdüm yalnız değilsin, benim başıma gelmez nasılsa yanındayım.Aslında çok yanlış bir düşünce gerçekten saniyelik yapıyorlar dip dibe olsak bile.Çok dikkatli olmak lazım çok...
Çağlayan & Ayça

Elif dedi ki...

çok çok geçmiş olsun Aybala... ilk ve son olsun....

hayal dedi ki...

Çağlayan, bebekleri gerçekten melekler koruyor galiba, çok şükür...
Elif, teşekkür ederim...

annesininoglusu dedi ki...

çok geçmiş olsun:((

Anne ve Bebisi dedi ki...

Cok cok gecmis olsun.

şebnem dedi ki...

bak gene boş taraftan düşünmüşssün! sonuçta sen evdesin ,arka odada tehlike yok.koca 5 adım ötede..tek şey 5 dk da kapıyı açmakta..kendine bu kadar zarar vermek niye niye..
bir de atalarımız demiş ki bir nusubet? bin nasihattan iyi diye..kilitleri kaldıralım kapıların tepesıne kapanmasın dıye platik takalım..çok geçmiş olsun.
bu arada cocuklarda korku oluşturan başlarına gelen şey değil ebeveynlerinin olaya tepkılerıymış for info

Adsız dedi ki...

sen yazmışın ben okudukça heyecanlandım allahım sen koru çok geçmiş olsun

AycA dedi ki...

hay geçmiş olsun.. içim ürperdi okurken..

annecik dedi ki...

çok çok geçmiş olsun seninki salaklık değil sadece anlık bir olay kendini lütfen suçlama yanında da olsak anlık bir merakla olabiliyor bu tür şeyler önemli olan bir daha böyle kazaların olmaması ve yaradan beterinden sakınsın evlatlarımızı

Yapıncak Gürerk dedi ki...

Of, zırıl ağlattın... Canım Damla ya.

Geçmiş olsun, bir daha da benzeri olmasın.

yasenin dedi ki...

ÇOK GEÇMİŞ OLSUN ALLAHIM BİR DAHA GÖSTERMESİN İNŞALLAH

KEO dedi ki...

Merhaba Aybala, bloğumöa bıraktığın yorum sayesinde ben de seni bulmuş oldum...Çok geçmiş olsun ikinize de.Çok dikkat etsek de kaçınılmaz şeyler oluyor.Ama anneyiz işte her anımız o heyecan ve endişe ile geçiyor...
Özgür Ekim

Gülfer dedi ki...

Hay allahım ya! Kaşla göz arasında olana bak sen!

Çok çok geçmiş olsun. Allah beterinden saklasın. Tatlı Damla ve annesi hep gülsün mutlu olsun inşallah!

hayal dedi ki...

Arkadaşlar, yorum yapan herkese çook teşekkür ederim.. Geçti ama tekrar olmayacağını göstermez. Daha kötülerinden Allah hepimizin canını ciğerini bebişlerimizi korusun...

KUGUU dedi ki...

evet evet senmişsin:)
ve inanamadım DAMLA 1.5 yasına gelmiş, mashallah bu guzellige.

Ve cok gecmis olsun canim.

ilkays dedi ki...

Geçmiş olsun ikinize de. Kendini bu kadar suçlama.(diyeceğim ama ben de yapıyorum) En çok kesici ve yanıcı kazalar beni korkutur. Üf neyse düşünmeyelim, önlemimizi alalım. Görüşelim bu hafta olur mu, ben hastalığı atlattım neyse ki...Sevgiler...

pinarbk dedi ki...

Hayal, çok büyük geçmiş olsun. benim de en büyük korkularımdan biri bizi balkona falan kilitleyip evde tek başına kalması. Ev dediğimiz yer, tehlikelerle dolu.

İnşallah ilk ve son olur...

ebru dedi ki...

çok geçmiş olsun canım....o anı yaşadım resmen ve çok korktum...bu minikler her şeyi akıl ediyolar gerçekten...çok fena ...düşünmek bile istemiyorum yapabileceklerini...işimiz çok zor...

yalnızlar kraliçesi dedi ki...

geçmiş olsun ve de ilk ve son...

Damla dedi ki...

Çok geçmiş olsun. Bir de önceden ne yapacağını düşünmek olabilir.Yani hep kötüyü düşünmeyelim deriz ya, aslında kötüyü düşünmek o kadar kötü değil diye düşünüyorum. Tüm önlemlere rağmen kötü şeyler olursa ne yaparım diye önceden düşünüp planlarsak, panik olma ihtimalimiz azalır.