Buyrun, ben

Buyrun, ben

7 Eylül 2009

Biz bebekken at vardı da binmedik mi

Kızım hayvanları çok seviyor, at binmeyi de seviyor (şimdi yazarken düşündüm de, yoksa bana mı öyle geliyor? Aslında seven o değil de ben miyim?)
Bugüne dek farklı yerlerde, farklı midilliler bulduk onun için, binebileceği (Maslak Atlı Spor Kulübü, Carrefour bahçesi, Konya'da bir yer gibi).. Bunların tümü turistik ortamlar olup, atları tutan yönlendiren kişiler de sadece çocuğun düşmemesini sağlıyor başka da birşey yapmıyordu. Hele Carrefour'un bahçesindekiler Kızılderili atıymış zaten, direkt sirk gibi bir ortamdı, hiç beğenmedim.
Sonra anaokulunun yaz döneminde at binmeye başladılar. Bir "Apaçi"dir tutturdu benimki.. Okulda yaptıklarını hiç anlatmayan kızım Apaçi'den bahsediyor, anlatırken gözlerinin içi gülüyor..
E artık mecburen gittik bulduk Apaçi'yi. Tanıştık. Bu resimdeki fıstık olur kendisi:

Çalıştıran binicilik öğretmenimiz :) Yasin bey (kendisine bugün Serkan bey dedim, ayıp oldu galiba :))

Binicilik sporu için uygun yaş 6 imiş ama binicilik öğretmeni ve atla terapi uzmanı olan Yasin bey denge hareketleri, binicilik terimleri gibi minimini dersler veriyor aynı zamanda kızıma.

Henüz haftada birkaç tur, ama sevdik biz Apaçi'yi. Sanırım doğru yeri de bulduk (en azından bu kış düzenli gidebiliriz diye umuyorum) hem eve yakın hem de çok pahalı değil.

7 yorum:

Anne ve Bebisi dedi ki...

Damla hanim usta binici olmus bile, baksaniza ellere falan masallah :))

cenebaz dedi ki...

Aklıma çocukken en sevdiğim kitaplardan biri olan" Ayşegül ata biniyor" geldi Damla'nın resmini görünce. Bakarsın ileride bizi olimpiyatlarda falan temsil eder, neden olmasın?

ilkays dedi ki...

Ya Duru da bayılır bu atlara. Nerede yeri bir deneme de biz yapsak...

Gülfer dedi ki...

Damlaya bravo! Çok profesyonel görünüyor :) Biz atlıkarıncaya binmeye bile yeni ikna ettik Ceylo'yu. Böyle gerçek ata biner mi şüpheli...

ela selin dedi ki...

Ay harika. Bayildim bayildim. Ben de istiyorum, bizim kiz da hasta atlara...

Berna dedi ki...

ben de başlığa takıldım.
gerçekten de 30 yıl önce at vardı da biz mi binmedik?
daha doğrusu, tabii at vardı da binicilik dersi yoktu.
neyse, binsinler bakalım. en iyi aktivitelerden biri bu şimdilik.
en azından doğal ortam, göreceli de olsa.
köyde binilse işte o tam süper olurdu :))
at üzerindeki poz da harika! tam yemelik!!!

hayal dedi ki...

Esra, bu egzersizleri öğretmen yaptırıyor, temel binicilik dersleri böyle başlayacakmış, ben de şaşırdım ve hoşuma da gitti..
Cenebaz, Ayşegül ata biniyor benim de en sevdiğim kitaplardandı ve hatta kızımın da...
ilkaycım, Koşuyolunda bir rehabilitasyon merkezi burası.. gitmek isterseniz telf veririm.
Gülfercim, gelin deneyelim bir gün..
Özlem, keşke siz burdayken aklımıza gelseydi giderdik..
Bernam, yaz bitti siz gelmediniz :(