Nerden mi biliyorum?
Kızımı o kadaaar çok seviyorum ki, görür görmez yiycem.
Bir de bebek aldım ben ona, dört tane de kitap aldım.
Bir de, şunu anladım ki:
İnsan neden sever?
İhtiyaçtan.
Sevilmek kadar sevmek de ihtiyaç. Ruhumuzu doyuruyor.
Sevdiğim insanlar oldukça ruhumun açık pencereleri kapanıyor tek tek, cereyan yapmıyor. Üşümem geçiyor yavaş yavaş.
Bir de beni çok seven birileri olduğunu hissettiğimde olur ya bu his, tatmin olur ya insan sevilmekten,
ben sevdikçe de tatmin oluyorum.
(Bakınız, kızımı o kadar seviyorum ki, varlığı endorfinimi artırıyor.)
Ama kimseyi sevmek için kendimi zorlamamam lazım. Kolayca sevebilmeliyim. Yorulmadan.
Söyliyim, ben oğlak burcuyum kolay sevemem. Yeni insanlar tanımaktan korktuğum ve bilerek kaçındığım şu son yıllarda, gerçekten de çok az insanla tanışmışken, şanslıyım ki, bir kısmını seveceğim galiba.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder