neden kendimi bu kadar ihmal ediyorum? kendime bakmıyorum, aynada bile.. sabahları üstümü giyinmiyorum, böyle bir şansım var, işe formayla gidiyorum (hiç huyum değildi), saçimi taramiyorum, kimseyle konuşmuyorum, içimden gelmiyor. Yemeğe gitmiyorum, öyle, tek başıma oturuyorum. Anneannemi düşünüp ağlıyorum.
Sanırım kendime ağlamak istiyorum da biraz da bahane arıyorum.
2 yorum:
Saçın başın dağılmış, bi köşede, pek de misafir kabul eder halde değilsin ama.. Bi laf atayım, dikkatini/dikkatsizliğini dağıtayım istedim..
Ne iyi ettin de dedin. Çünkü bugğn de babama ağlamak istşyorum ama sıkı bir mazeret bulamadım hala ağlamak için (dilerim de bulamam)
Yorum Gönder