Buyrun, ben

Buyrun, ben

5 Şubat 2010

Vicdan meydan muharebesi

"Ders çalışma anne olur mu... Ders çalışınca ben seni göremiyorum..."
Damla,
4 Şubat 2010
22.35

8 yorum:

Adsız dedi ki...

kuzum benim, yerim O'nu.
Dilara

şugibi dedi ki...

:(
liseye giderken gece arkadaşlarıyla dışarı çıkmak ya da tatile gitmek istediğinden aynı cümleyi ona kurmanı rica ediyorum.

elif dedi ki...

aslında 2 çocuklu olmanın zorluklarını hamile kaldığımda anlamaya baslamıstım sanki büyüğümüze haksızlık yapıyormusuz gibi gelmişti.ama tekrar ikinci bebeğimi kucagıma alınca bu düşüncem çok komik geldi bana.
prenses damlamız ne kadar haklı annesiyle 1 dk fazla geçirse kar onun için onların sevgisi kadar,yanımızda olmaları kadar ve nefes almaları kadar güzel birşey yok şu dünyada.bence de bırak ders çalışmayı katılıyorum ben damlaya :)

Ilknur dedi ki...

Blogtan anladigim kadariyla az kaldi bitirmene. Onu ihmal edip gereksiz islerle ugrasmiyorsun ki. Cok guzel bir meslegin var ve bunun icin caba gosteriyorsun. Calismak bazen zor oluyor ama bence buyudugunde Damla seninle gurur duyacak ve seni ornek alacak (sana bunu hicbir zaman soylemeyecek belki ama). O yuzden uzulme bence.

Shade and Love dedi ki...

Hayattaki en buyuk pismanligim, oglum buyurken calisiyor olmam . Her "Anne , beni birakip ise gitme" dediginde de percinlendi ustelik . Hala calisiyorum, ara vermeden . Oglum hala alisamadi ise gidiyor olmama , her sabah o uyanmadan kaciyorum evden . Ne fena . Hem annenin penceresinden hem de cocugun penceresinden uzuntulu bi durum . Ustelik sizi evde goruyor ve sizle oynayamiyorsa durum tam da dediginiz gibi , vicdan meydan muharebesi . Eger cocuklarimizla gecirdigimiz kaliteli zaman onemliyse , eger onlari ne kadar sevdigimizi bilmeleri ve sevgimizi gostermemiz onemliyse gozyasi dokup vicdan muhasebesi yapmamali degil mi :) Ayrica sugibi 'nin yazdigi da harika . Bence "buyuduklerinde hatirlatilacaklar" gibi bir etiket ekleyin boyle postlara :)
Sevgiler
Hasene

ÇAğ dedi ki...

Aybalacım, ben 1 sene kadar teee nerelerden yorgun argın gelip çocuğumu parka götürdüm hemde her gün.Sonra düşündüm, yanlış, hem çalışarak ona güzel bir gelecek sağlıyorsam, dört dörtlük olmak zorunda değilim, aslında onun çoook yorulmayan anneyede ihtiyacı var, madem yaşamak için para gerekli ve mecburiyetler var hayatımızda, yapılacak şeyler yapılacak, çocuklarımızla ev hanımlarından daha çoook ilgilendiğimizi düşünüyorum, vicdanım rahat, ben süper anne süper iş kadını olmak zorunda değilim, her yerden dengeli olmak daha iyi...
Öptüüüm

berfin dedi ki...

su gibiye katılıyorum.işin mantık kısmı doğru.ama gel görki yürek kısmı bunu diyemiyor.işin çok zor hayalim:((

pinarbk dedi ki...

Sen benim rüyamı okudun mu? Fırsat bulup anlatamamıştım, kendime yormuştum. Ama sanki, değil gibi:((