Tatil

İki haftalığına kapalıyız
Uzağa gidiyoruz dinlenmeye.
İnşallah sağ salim dönüşte görüşürüz.

Bu hafta sonu IKEA

Damla hanımın eline her verdiğim oyuncağı (azıcık bile ilgilense) ay bunu çok sevdi işte diyerek alıyordum ki, annem bir yerde dur dedi. İnsaf kızım fili var ya.. dedi. Üç tane muhtelif büyüklüklerde dedi. Bu kadar büyüğü yok dedim. Ama miniciği var dedi.
Kocişim eve gelince itiraf etti: Orada yemek kaşığı bile versen severdi, oyuncak hoşuna gittiğinden değil dedi.
Ama almama engel olmadı hiçbirini.
Fil hariç.

Minik kalbim hiç kucağımdan inmedi. Ben sonunda pes ettim, babasına atıp kaçtım. Sonra da market arabasına bindirdim, bebek arabasını da hatta ona koydum. Biraz rahat ettik.

Yemek yedik. Meyve ve yoğurt da yedik.

Poz verdik babacık resmimizi çekerken. Artık anlıyoruz fotodan motodan.

Damla hanım ile geçen hafta sonu..

Yani şimdi Damla hanım bebek diye, küçük diye, hava buz diye şu:

manzarayı kaçırsın mıydı?

Galata köprüsünün altında balık ekmekçiye gitmesin miydi?
Köprüde yürümesin miydi?

Eminönü'nden Taksim'e kadar yürüyüp Atatürk heykelinin önünde ilk fotoğrafını çektirmesin miydi?

Olur muydu hiç!!!

Annesi de babacığı kandırana kadar çok dil döktü ama, dört saatlik bu maceraya değdi bence.

Çiçeklerden yemişten sarı saçlı bebekten

Anne Damla kaçta uyuycak
Anne ilaçlarını veriyim mi
Anne ne kadar mama hazırliyim
Annee Damla mamasını yemiyo
Anneeee Damla ne istiyo niye ağlıyo

Anne Damla seni annesi beni ablası sanıyo neden acaba

Anne minik kalbim de beni çiçeklerden yemişten sarı saçlı bebekten daha çok seviyo mudur?
Anne ana hakkı ödenir mi

Nasıl ödenebilir ki..