Gidilen yol - varılan yer

Benim için, varılan yer kadar gidilen yol da önemli.
Yoldan keyif almak, tadını çıkarmak,
yolcu olmak..
Bu nedenledir ki, sadece küçük bir şey (güneş kremi, saç boyası.. vs) almak için minik kalbimi alışım, anneanemizin peşine takılıp, taksilere, gemilere binişim,

Eminönü sokaklarını arşınlayışım...

Hiç üşenmeyişim, kızımla beş saat gezişim. Yolların tadını çıkarmak için.

Bu nedenledir ki, memleketin bir ucundan diğer ucuna arabayla gitmeye kalkışımız kocamla kızımızı da alıp...

Biz seviyoruz yolu. Yol bizim olsun, arabamızda soğuk suyumuz olsun, mola yerlerinde pikniklerimiz olsun,

o benzinci senin bu park yeri benim olsun.

Yollar git git bitsin, eve varılsın.

Yorunulsun ama tadı çıkarılsın.

Eee minik kalbimiz de annesiyle babasının yol sevgisine erken alışsın :)

Yani kısacası,

biz hanyaya ve konyaya gidiyoruz, kızımızla, arabamızla.

Dedemizle de tanışmaya, kabristana da, büyük dedemizin, dedemizin, babaanemizin elini de öpmeye.

Arada birkaç gün de tatile.

Görüşürüz.

BU HAFTA SONA ERMEDEN...

Bu hafta sona ermeden, bunları mutlaka yapın:
Gerçek bir bahçe bulup dalından meyve (mümkünse dut) yeyin!!


Cevahir AVM'ye gidip, sıcak bir günde serin serin indirimin tadını çıkartın!!


Pierre Loti'ye gidip, gerçek manzarayı izleyin. (Dikkat, fazla güneşte kalmayın :))

Gemiye binin.

Taksim Asmalımescit'te, Canım Ciğerim'e gidin. Ciğer yeyin. Tüm o salata çeşitlerinin tadına mutlaka bakın. Künefeye de başlamışlar, kaçırmayın!

Çok yorulduysanız evde kitap okuyun, dinlenin...

Damla hanım bu hafta öyle yaptı da :)

Minik kalbimin annesi hasta

Minik kalbim hasta oldu

iyilesti

annesi hasta oldu

Ama inan olsun ki

ben hasta olayim

minigim iyi olsun yeter ki..

yok yok bu annelik patolojik gercekten :)